പ്രണയത്തെ സിംഹ ഭാവനയില് വായിക്കുമ്പോള് നീ ചിലപ്പോള് ഞെട്ടിയേക്കാം. കാടിന് കാറ്റ് പിടിച്ചത് പോലെ നില്ക്കുകയും... ഏകാന്തത തകിടം മറിയുമ്പോഴാണല്ലോ സിംഹം അലറുക. എങ്കില് കടലിന്റെ കോപത്തില് എന്തോ ഇല്ലേ! പ്രണയത്തിനു പരിക്ക് പറ്റുമ്പോഴാണോ ഞാന് കോപിക്കുക.
വനസ്ഥലിയില് ഒറ്റക്കൊരു സിംഹം നില്ക്കുന്നു...
ഏറ്റവും ശാന്തമായ ഇടമെന്നു കണ്ടു പ്രണയം മേയുകയും..
ഇനി ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കുക,
ഒച്ചപ്പാടുകള് നിറഞ്ഞ ആരാധനാലയങ്ങളിലേക്ക് നോക്കുക.
വേഷങ്ങള് , യാന്ത്രികമായ നടത്തകള് , ചേഷ്ടകള് ...
ഉരുവിടുന്ന പദങ്ങള്ക്ക് പ്രാര്ത്ഥനയെന്ന് ചൊല്ല്.
കാട്ടിലൊരു പ്രണയം ചിരിക്കുന്നു. ഇലകളിലും തെരുവ് മേല്ക്കൂരയില്ലാത്ത വീടാക്കിയവരിലും പ്രണയം വസിക്കുന്നു...
പ്രണയം നഗരം വിട്ടിരിക്കുന്നു.
About The Blog
MK Khareem
Novelist
0 comments