വളരെ പതുക്കെ ഇരുട്ടുള്ള മൂലകള്‍ തേടാം. ആരും കണ്ടെത്താത്ത ഇടം. വിദ്യയുടെ കച്ചവട മേശയില്‍ വീഴുന്ന കണ്ണീരിനു അര്‍ഥം കുറയുന്നു.. നിറംകെട്ട പെണ്‍ ജീവിതങ്ങളോട് ഉടല്‍ വിറ്റ് മക്കള്‍ക്ക്‌ ഫീസടക്കാന്‍ ... പിടിക്കപ്പെടുമ്പോള്‍ മാനത്തിനു പണമായി... പടിഞ്ഞാറിന്റെ ചുവപ്പന്‍ കണ്ണില്‍ അസ്ഥിയിലേക്ക് നീളുന്ന തീയുണ...്ട്‌..... എന്റെ പാതകളുടെ നടുവൊടിച്ചു അവന്‍ ചമയുന്ന വേഷങ്ങള്‍ ...
വരിയൊടിഞ്ഞ ജീവിതം മിനുക്കാന്‍ ഏതു കരങ്ങള്‍ ... നാലാം ലോക സൈദ്ധാന്തിക വരികള്‍ ചമച്ചു ഉറക്കം നടിക്കുന്ന ബുദ്ധി ജീവികള്‍ .. പോകുന്ന വഴിയിലെ നാറുന്നു ജീവിതം. നഗരത്തിന്റെ മലം കെട്ടി കിടക്കുന്ന ഗ്രാമ പാതകള്‍ .. ഇടതും വലതും തെളിച്ചു ജാതി മതങ്ങളുടെ തൊഴുത്തില്‍ കെട്ടിയ വിദ്യ...
ഒരിക്കല്‍ എഴുതിയത് മറിച്ചെഴുതുന്നു, പാര്‍ശ്വവല്കൃതന്റെ ഇന്ദ്രിയങ്ങള്‍ തകര്‍ക്കുക. കാതില്‍ ഈയം ഉരുക്കി ഒഴിക്കുക. അവനെ ആയോഗ്യനായി പ്രഖ്യാപിക്കുക.
തിരണ്ടു കല്യാണത്തിന്റെ അന്ന് പെണ്‍ കുട്ടിയുടെ സ്വപ്നം എന്താവും... ധാനമായി കിട്ടുന്ന വറ്റിലൂടെ അടിവച്ചു തേഞ്ഞു പോകാനോ?
ദന്ത ഗോപുര ലോകമേ, നിന്റേത് പന്നി കൂടുകള്‍ എന്ന് ഞാന്‍ അടിവരയിടുന്നു..
ആരുമറിയരുത് അടര്‍ന്നു വീഴുന്ന എന്റെ കണ്ണീര്‍ ... ആരും തേടി വരരുത് മുറിഞ്ഞ ഹൃദയത്തിലെ ചോര പാടുകള്‍ ... നടവഴിയുടെ അറ്റത്ത്‌ ഉണക്ക പൂവ് പോലെ എന്റെ ഹൃദയം കിടപ്പുണ്ടാവും.
പുരസ്കാരങ്ങള്‍ ... നീയതെടുക്കുക എന്റെ മീസാന്‍ കല്ലില്‍ കുത്തി വയ്ക്കുക.
താഴെ,
ചത്തവനെ യാതൊന്നും അനുഗമിക്കില്ലെന്നു കുറിക്കുക.
എങ്കിലും മണ്ണിനടിയിലും ഞാന്‍ സമരത്തിലെന്നു വെറുതെയെങ്കിലും ഓര്‍ത്തെക്കുക...
About The Blog
MK Khareem
Novelist
0 comments