ഇന്നു ബലി പെരുന്നാള്‍. എന്നത്തേയും പോലെ ഒരു ദിനം. ഇന്നലെ കൂട്ടുകാരി ചോദിച്ചു, ആഗോഷത്തെ കുറിച്ചു. അപ്പോഴാണ്‌ എന്നെ ഭരിക്കുന്ന അസ്വസ്ഥതയെ കുറി ചോര്‍ത്തത് . എനിക്കെന്തു പെരുന്നാള്‍. ആഗ്രഹിച്ച കാലത്തു ഒന്നും കിട്ടിയില്ല , കിട്ടിയ കാലത്തു ഒന്നും വേണ്ടാതായി. ഇന്നു ഒന്നിനോടും ഇഷ്ട്ടമില്ല. അവളോട് പറഞ്ഞു: " നിസ്കരിക്കാറുണ്ട്. എന്നില്‍ ഈശ്വരന്‍ ഇല്ല എങ്കിലും... ഞാന്‍ അന്വേഷിക്കുന്നു, കണ്ടിട്ടില്ല. കാണുമോ എന്തോ..."പള്ളിയില്‍ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ അത് തന്നെയായി ചിന്ത ആള്‍കൂട്ടത്തില്‍ ഒറ്റപ്പെട്ടു, വേറിട്ട്‌ ഞാന്‍. എങ്കിലും ഞാന്‍ ആരാണ്? അറിയില്ല. ഞാന്‍ അവിടെ വേഷങ്ങള്‍ കണ്ടു. ചിലര്‍ക്ക് പണത്തിന്റെ അഹന്ത. ആ നേരം എഴുതി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന നോവലിലെ ( പുരുഷദേശങ്ങളുടെ ഉടല്‍ ) കഥാ പാത്രം എന്നോട് പറഞ്ഞു: " ഞാനും നീയും നിസ്കരിക്കുന്നു. ഒരേ ദിശയിലേക്ക്. ഒരേ നാഥനിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു... ഒരേ കുര്‍ആന്‍ പാരായണം ചെയ്തു... എന്നാല്‍ നിസ്കാരപായിനു പുറത്തു നമ്മള്‍ പലതാണ്..."പണവും സ്വാധീനവും അളവുകോല്‍ ആയ ലോകത്ത് എവിടെ ഈശ്വരന്‍...എന്‍റെ അസംതൃപ്തി...പള്ളിയില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി ഖബര്‍കള്‍ക്കിടയിലൂടെ. ഇന്നലെ വരെ നഞ്ഞു വിരിച്ചു നടന്നവരുടെ സന്കേതം. ഒരിക്കല്‍ തങ്ങള്‍ ആറടി മണ്ണിന്റെ ഇരയാവും എന്നറിയാതെ. അന്ന് എന്തൊക്കെ പുകില്‍ ആയിരുന്നു... പതിവു പോലെ അങ്ങിനെ പലതും ഓര്‍ത്തു നടക്കുമ്പോള്‍ വൃശ്ചികപുല്ലിന്‍റെ മണം നാസാദ്വാരങ്ങളില്‍ ... അത് വഴി ആ പഴയ ഇന്നലെയിലേക്ക്... മഞ്ഞില്‍നനഞ്ഞ ആ പുല്ലില്‍ എനിക്ക് എന്തെല്ലാമോ സുഖം ഉറങ്ങി കിടക്കുന്ന പ്രതീതി.എന്നെ കണ്ടവര്‍ കാണാത്തവര്‍ ആ മണ്ണില്‍... ഒരിക്കല്‍ ഞാനും അവിടേക്ക്... എല്ലാ സഞ്ചാരവും അവിടെ അവസാനിക്കുന്നു. ഭയന്കരമായ ആ ശൂന്യത എന്നില്‍... എന്‍റെ ജീവന്റെ ഉറവകളെ, ഞാന്‍ നിന്നിലേക്കും, നിന്നില്‍ നിന്നും അകന്നും. ഇണങ്ങിയും പിണങ്ങിയും...
( 12/8/08 )
About The Blog
MK Khareem
Novelist
0 comments