ഞാന് ഉണ്ടാകുന്നത് നിന്നിലൂടെ. നീ ഇല്ലെങ്കില് ഞാനെന്തിന്... നീ ഇല്ലാതെയാകുക എന്നാല് എനിക്ക് ശൂന്യത, മരണവും...
എന്റെ അസ്ഥികളില് പ്രണയത്തിന് ഗുല്മോഹര്.... ആത്മാവില് ഒഴുകിയ പ്രണയ സംഗീതം. എങ്ങോ ഇരിക്കുന്ന നീയും ഇങ്ങകലെ ഞാനും... നമുക്കിടയില് കാലം വരച്ചു ചേര്ക്കുന്ന അതിരുകള്.... എങ്കിലും എന്റെ ഓരോ ശ്വാസവും നീയായി പരിണമിക്കുന്നു...
ആത്മാവ് ആത്മാവിലേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോള് വേദന. അത് പകര്ത്താന് ഒരു ഭാഷക്കും ആവില്ല. അത് സുഖമോ? അറിയില്ലെന്ന് നീ.... എനിക്കും അറിയില്ല. നിന്റെ ഹൃദയം എന്നില് പിടി മുറുക്കുമ്പോള് ഞാന് അനുഭവിച്ച വേദനയിലൂടെയാണ് ഞാന് നിന്നെ അറിഞ്ഞത്. നിന്റെ ആലസ്യവും ആ മഴക്കിനാവും എന്നിലേക്ക് എത്രവേഗം കലര്ന്ന്. തൊണ്ടയോളം നിറഞ്ഞ നിലവിളി, നിന്റെ ഒച്ചയില്ലാകരച്ചില്...
" ഞാന് പറഞ്ഞല്ലോ, നിര്വചിച്ചു നിര്വചിച്ചു അതിന്റെ അര്ഥം നഷ്ട്ടമാക്കരുതെന്ന്, ഇത് അതാണ്... പ്രണയം ഉപയോഗിച്ച് അര്ഥം നഷ്ടമായ പദം.... " അവള്: " ഇത് അതിനേക്കാള് മേലെ... ഒരുപാട് മേലെ..."
" ഹൃദയം ഹൃദയത്തെ അറിഞ്ഞത്, നാം പോലും അറിയാതെ... എനിക്ക് മനസിലാകുന്നില്ല. അതെപ്പോള് സംഭവിച്ചു? " അവള്." നീ എന്നില് നിറഞ്ഞു കത്തുകയാ.." അവന്.
" ഹൃദയം അതിന്റെ പാതിയെ കണ്ടെതിയതാകാം. മുന് ജന്മം ആണോ? "
" യോഗിയുടെ ആ മുക്തിയെക്കാള് ഉയരെ നാം..."
About The Blog

MK Khareem
Novelist
very nice..!!
സന്തോഷം..